Sommige foto’s blijven hangen. Ze vertellen een verhaal. Je kijkt ernaar en voelt iets. Nieuwsgierigheid, ontroering, spanning. Dat is de kracht van een verhalende foto. En nee, dat ontstaat niet zomaar. Het is een bewuste manier van werken – een spel van licht, compositie, timing en vooral: intentie.
In deze blog neem ik je mee in mijn aanpak. Hoe maak je een foto die niet alleen mooi is, maar iets vertelt?
🎞 Wat is een verhalende foto?
Een verhalende foto roept vragen op of geeft antwoorden. Je ziet niet alleen wat er gebeurt, maar ook waarom en wat eraan voorafging of zal volgen. Het beeld is geen toevalstreffer – het is zorgvuldig opgebouwd.
Denk aan een meisje in tegenlicht dat over een verlaten spoorlijn loopt met een knuffel in haar hand. Of een man in de regen, starend naar een lege stoel tegenover hem op een terras. Je voelt het verhaal, zonder dat er iets wordt uitgelegd.
💡 Het begint met een idee
Bij mij begint elke verhalende foto met een beeld in mijn hoofd. Dat kan ontstaan uit een herinnering, een stukje muziek, een scène uit een film of gewoon iets wat ik op straat zie. Ik stel mezelf dan een paar simpele vragen:
-
Wat wil ik vertellen?
-
Welke emotie hoort daarbij?
-
Welke setting past daar het beste bij?
Schrijf dat idee op. Maak er een mini-schets of mindmap van. Dit is jouw concept.
🛠 De voorbereiding – geen detail is toeval
Bij verhalende fotografie werk je niet impulsief. Alles draait om regie. Dit zijn mijn stappen:
-
Locatiekeuze – de plek moet het verhaal versterken. Verlaten fabriek, drukke stad, intieme woonkamer – elke locatie vertelt iets.
-
Licht – gebruik natuurlijk licht, golden hour of kunstlicht om sfeer te scheppen. Licht is emotie.
-
Model – werk met iemand die begrijpt wat je wil overbrengen. Geen poses, maar echte expressie.
-
Rekwisieten – kies bewust. Een boek, een kapotte paraplu, een lege fles wijn – het zijn allemaal elementen van je verhaal.
-
Kleding en styling – stem kleuren en texturen af op je thema. Subtiel maar doordacht.
🎯 Tijdens de shoot – regisseren met ruimte
Laat ruimte voor spontaniteit, maar bewaak je idee. Geef je model duidelijke aanwijzingen over gevoel in plaats van houding. Dus liever “je wacht op iemand die te laat is” dan “kijk verdrietig”.
Werk met verschillende kaders:
-
Wide shot voor context
-
Medium shot voor interactie
-
Close-up voor emotie
En let op de achtergrond! Alles in je frame moet bijdragen aan het verhaal – of in elk geval niet afleiden.
🖼 Nabewerking – het verhaal versterken
In de nabewerking kies ik bewust voor kleur of zwart-wit. Beide hebben een andere impact. Speel met contrast, kleurtonen en vignettering om focus te leggen. Maar: hou het subtiel. De foto moet blijven ademen.
Mijn tip: bewerk met het gevoel van de scène in gedachten. Niet met het idee dat het “mooi” moet worden, maar dat het klopt.
🧩 Stap voor stap aanpak
Hier een korte checklist die ik zelf gebruik:
-
Bedenk je verhaal – in één zin
-
Kies een passende locatie
-
Regel model en styling
-
Bepaal licht en tijdstip
-
Werk met duidelijke regie
-
Schiet variaties in kadering
-
Bewerk gericht en bewust
🌟 Laat je foto’s spreken
Verhalende fotografie is geen techniek, het is een manier van kijken. Een manier van denken in beelden. Als je dat gaat doen, merk je ineens hoe elke straat, elk gezicht en elke straal licht vol verhalen zit.
Durf te creëren. Durf te sturen. En bovenal: durf te vertellen.
Succes,
Marcello
Wil je dit in de praktijk leren? In mijn workshops werk ik regelmatig met storytelling in fotografie. Kom langs, probeer het zelf en laat je verrassen door je eigen beeldkracht.